13 Eyl 2010

Ve Finalden Sonra

    Pek sevgili 12 Dev Adam, bu gece çok üzdünüz bizi çook. Biz sizden daha iyisini -altını- bekliyorduk ama kendimiz için değil. Vallahi bak. Çünkü siz altın madalyayı sonuna kadar hakediyordunuz. O altın gibi kalplerinizle, samimiyetinizle, sıcakkanlılığınızla, mütevaziliğinizle... Televizyondan izleyen herkes bunları diyor ama ben Ankara'da gönüllüyken sizlere daha yakın olduğum için daha fazlasını söyleyebilirim. Gözlerimle gördüm sizin ne kadar şeker insanlar olduğunuzu ve bugün maç sonu sizin o mahcup yüzlerinizle röportajlarınızı görünce içim burkuldu. Çok saçma olacak ama sanki emeğim varmış gibi sizi görünce garip bir duygusallığa bürünüp gözlerim yaşardı. E unutamadım tabi Hidayet'e uzaktan seslenince beni kıramayıp beni beklemesini, Ömer Onan'a "abi gel sen de fotoya" diyip aramıza almamızı, bizi kırmayışınızı, tişörtümdeki imzalarınızı... Bundan sonraki dünya şampiyonasında mezun olmuş hatta işi gücü olan biri olacağım (belki de çocuklarım olur lan, anlatırım işte bebişi uyuturken) yani böyle bir fırsat bir daha gelmeyecek. Bunun için de ayrı teşekkürler size.
   
    Aslında Sırbistan maçının heyecanı hala üstümde az gebermedim hakikaten dün, bir ömre bedel yani. Hala böyle şeyler  izlediğimde tüylerim diken diken oluyor. Daha ne olsun, süper heyecan yaşattınız bize.
   
    "Ülkeye yine basketbolu sevdirdiniz, sayenizde tek bi yürek olduk vs vs" bunlardan bahsetmeme gerek yok sanırım. Beceremiyorum zaten.
   
    Ne desek, ne yazsak boş be 12 Dev Adam. Milyonlarca teşekkür ediyorum size. Unutamayacağımız bir turnuva yaşattınız bize.
 
    Çok mu duygusal oldu lan !

2 yorum: